Mistrzostwa Świata odbywają się zawsze co 4 lata, od 1990 roku, podczas World Equestrian Games.
Biorą w nich udział zespoły (czteroosobowe + piąty rezerwowy) oraz zawodnicy indywidualni, zgłoszeni przez narodowe federacje. Pary koń-zawodnik muszą spełniać minima kwalifikacyjne, które przed mistrzostwami zbiera się w konkursach Grand Prix i Pucharach Narodów na wszystkich zawodach cztero i pięciogwiazdkowych oraz w wyznaczonych GP na zawodach CSI3*.
Zawodnicy w całych mistrzostwach muszą startować na jednym, tym samym koniu. Na rywalizację składają się trzy konkursy.
Konkurs I - drużynowy i indywidualny
Rozgrywany jest jako konkurs szybkości według tabeli C, jednak parkur powinien być typowy dla dużego konkursu według tabeli A.
Parkur ma pokazać umiejętność pokonywania przeszkód w szybkim tempie i po zacieśnieniu zakrętów. Jednak nie chodzi tu o typowy konkurs szybkości, gdzie zawodnicy podejmują duże ryzyko. Konkurs ten ma ustawić klasyfikację według czasów (będzie ważna do końca rywalizacji), jednak różnice nie mają być zbyt duże.
Ilość przeszkód: 12-14
Maksymalna wysokość przeszkód: 155 cm
Szerokość okserów: do 2 metrów, triple bar: 2.20 m
Rów z wodą: do 4 metrów
Dystans: 500 - 600 metrów
Kolejność startu ekip i zawodników indywidualnych ustalona jest w drodze losowania. Podobnie jak w innych imprezach mistrzowskich, po tym konkursie przyznawane są punkty karne według następującego klucza: strata czasu w sekundach do zwycięzcy pomnożona przez 0,5. Wynik zaokrągla się do dwóch miejsc po przecinku.
Zawodnik, który nie ukończył przebiegu, ma do najgorszego rezultatu dodawane 20 punktów karnych.
Konkurs II - finał drużynowy, druga kwalifikacja indywidualna
Jest to konkurs dwunawrotowy, dokładności. Rozłożony jest na dwa dni.
Ilość przeszkód: 12-14
Maksymalna wysokość przeszkód: 165 cm
Szerokość okserów: do 2 metrów, triple bar: 2.20 m
Rów z wodą (jest obowiązkowy w pierwszym nawrocie): 4 metry
Dystans: 500 - 700 metrów
Tempo: 400 m na minutę.
Parkury w dwóch rundach są różne.
W pierwszym nawrocie biorą udział wszyscy zawodnicy i wszystkie ekipy z pierwszego konkursu. Do drugiego nawrotu awansuje 10 najlepszych drużyn i zawodnicy, którzy znajdą się do 60 pozycji w klasyfikacji indywidualnej.
Zawodnicy, którzy znaleźli się w pierwszej dziesiątce ekip, ale indywidualnie zajmują dalsze, niż 60 miejsce, walczą już tylko dla wyniku zespołowego.
Kolejność startu w pierwszym nawrocie zarówno drużyn, jak i zawodników indywidualnych, ustalana jest w drodze nowego losowania.
W drugim nawrocie najpierw startują Ci, którzy zakwalifikowali się tylko indywidualnie, a po 30 minutach przerwy rozpoczyna się rywalizacja drużynowa. Ekipy, jak w Pucharze Narodów, startują w kolejności do zajmowanych miejsc.
Klasyfikacja drużynowa
Do klasyfikacji zespołu liczą się trzy najlepsze wyniki z trzech przejazdów (konkurs I i dwa nawroty finału). O zwycięstwie decyduje suma punktów karnych po trzech występach. Gdyby ekipy na pierwszym miejscu miały taką samą ilość punktów (co jest mało prawdopodobne), to następuje rozgrywka na punkty i czas, w której biorą udział wszyscy zawodnicy z drużyny.
Dodatkową bonifikacją dla sześciu najlepszych drużyn podczas Mistrzostw Świata jest bezpośredni awans do Igrzysk Olimpijskich.
Konkurs III - finał indywidualny
Jest to konkurs dwunawrotowy.
Ilość przeszkód: 11-13
Maksymalna wysokość przeszkód: 165 cm
Szerokość okserów: do 2 metrów, triple bar 2.20 m
Rów z wodą (nie jest obowiązkowy): do 4 metrów
Dystans: 450 - 600 metrów
Tempo: 400 m na minutę
W drugiej rundzie jest maksymalnie 12 przeszkód, na nowym parkurze, a ich wysokość jest podobna. Dystans wynosi między 400, a 500 metrów. Rów nie jest używany.
W pierwszej rundzie startuje 25 najlepszych jeźdźców po dwóch pierwszych konkursach. W drugim nawrocie bierze udział 12 najlepszych zawodników. Jeśli Ci, którzy zajmują 12 miejsce mają taką samą ilość punktów, wtedy o wejściu do drugiego nawrotu decyduje wynik z pierwszego nawrotu finału. Kolejność startu w drugiej rundzie jest odwrotna do zajmowanych miejsc.
Klasyfikacja indywidualna
Mistrzem Świata zostaje zawodnik, który po trzech konkursach ma najmniejszy wynik. W przypadku równej ilości punktów karnych, następuje rozgrywka na punkty i czas. Pozostali zawodnicy w przypadku równej ilości punktów karnych są sklasyfikowani według czasu obu nawrotów trzeciego konkursu.
Każdy konkurs podczas Mistrzostw Świata ma swoją indywidualną klasyfikację i nagrodę. W Tryon pula w pierwszym konkursie wynosi 101 tysięcy dolarów, w konkursie II za indywidualną klasyfikację 101 tysięcy dolarów, a za końcową klasyfikację drużynową 303 tysiące dolarów.
Po finale indywidualnym przyznawane są nagrody za końcową klasyfikację dla wszystkich 25 uczestników. Pula nagród wynosi 505 tysięcy dolarów z podziałem - 126 tysięcy dla zawodników z miejsc od 13 do 25 i 379 tysięcy dla zawodników od 1-12 miejsca.
Warto przypomnieć, że do 2014 roku o miejscach na podium decydował finał TOP Four, w którym każdy z czterech najlepszych zawodnik startował na swoim koniu i trzech koniach przeciwników.
Fot. FEI/ WEG 2014
